Андрэй Дзмітрыеў

Андрэй Дзмітрыеў — палітык, сузаснавальнік і сустаршыня аб'яднання "Говори правду". Былы кандыдат у прэзідэнты на выбарах 2020 года.

Андрэя затрымалі ў 2023 годзе па абвінавачваннях ва ўдзеле ў пратэстах у 2020 годзе. Палітыка асудзілі да 1,5 гадоў зняволення. Ён адбыў тэрмін і быў вызвалены.

"Мне сорак тры..."

Мне сорак тры. Прайшоў турму і войска.
Трымаўся годна хай і не заўсёды паводзіў сябе па-геройску.
Маю сям’ю, якую вельмі люблю і ёю ганаруся.
Маю сяброў, за якіх часам баюся, малюся.

З усіх шляхоў абіраў той, што вядзе да мары.
І зараз ім рушу да сонца — праз усе перашкоды і хмары.
Мне сорак тры — гэта проста лічбы і тое, што за спіною.
Галоўнае — не адзін, не зламаны, не стомлены, жывы!

Хай раны — без іх не бывае шляхоў да мары.
Ведаю, што жыццё наперадзе — усё будзе!
Дзякую Богу за ўсё, за тое, якія побач са мною людзі.

Рушым далей, няма часу, каб тут спыняцца.
І на гэтым шляху, каб сабой і людзьмі застацца.

Андрэй Дзмітрыеў апублікаваў верш пасля вызвалення.

У мове і ў вершах, у светлых людзях, што ў цёмных месцах, – Беларусь Жыве.

This is an empty menu. Please make sure your menu has items.
This is an empty menu. Please make sure your menu has items.

Андрэй Дзмітрыеў

Андрэй Дзмітрыеў — палітык, сузаснавальнік і сустаршыня аб'яднання "Говори правду". Былы кандыдат у прэзідэнты на выбарах 2020 года.

Андрэя затрымалі ў 2023 годзе па абвінавачваннях ва ўдзеле ў пратэстах у 2020 годзе. Палітыка асудзілі да 1,5 гадоў зняволення. Ён адбыў тэрмін і быў вызвалены.

"Мне сорак тры..."

Мне сорак тры. Прайшоў турму і войска.
Трымаўся годна хай і не заўсёды паводзіў сябе па-геройску.
Маю сям’ю, якую вельмі люблю і ёю ганаруся.
Маю сяброў, за якіх часам баюся, малюся.

З усіх шляхоў абіраў той, што вядзе да мары.
І зараз ім рушу да сонца — праз усе перашкоды і хмары.
Мне сорак тры — гэта проста лічбы і тое, што за спіною.
Галоўнае — не адзін, не зламаны, не стомлены, жывы!

Хай раны — без іх не бывае шляхоў да мары.
Ведаю, што жыццё наперадзе — усё будзе!
Дзякую Богу за ўсё, за тое, якія побач са мною людзі.

Рушым далей, няма часу, каб тут спыняцца.
І на гэтым шляху, каб сабой і людзьмі застацца.

Андрэй Дзмітрыеў апублікаваў верш пасля вызвалення.

У мове і ў вершах, у светлых людзях, што ў цёмных месцах, – Беларусь Жыве.