Анастасія (Стася)
Міронцава

Анастасія Міронцава нарадзілася 15 студзеня 1996 г., мае пяць сясцёр. Да свайго затрымання была студэнткай-выдатніцай апошняга курса Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў. Прымала ўдзел у акцыях пратэсту ў жніўні 2020 г., падчас чаго ўпершыню была затрыманая і разам з іншымі пратэстоўцамі трапіла пад катаванні. Выйшла на волю 12 жніўня 2020 г.

Другі раз Анастасію Міронцаву затрымалі ў кастрычніку 2020 г. па крымінальнай справе. Анастасію асудзілі да 2 гадоў калоніі. З-за кратаў Стася дасылала сябрам свае малюнкі, частка з якіх выстаўлялася ў мастацкім цэнтры ў Гамбургу.

16 ЧЭРВЕНЯ 2022 Г. АНАСТАСІЯ МІРОНЦАВА ВЫЙШЛА НА ВОЛЮ, БО ЦАЛКАМ АДБЫЛА ПРЫЗНАЧАНЫ ЁЙ ТЭРМІН ЗНЯВОЛЕННЯ.

"Бурбалькаюць лужы пад ціхім дажджом..."

Бурбалькаюць лужы пад ціхім дажджом;
У люстэрцы шэрае нябёсаў палон.

"Кроплі бярозавых лісцяў..."

Кроплі бярозавых лісцяў
Сумна дрыжаць пад дажджом
Шэпчуць ціхонька на вуха: «Яшчэ крышачку…
Хутка дамоў».

У мове і ў вершах, у светлых людзях, што ў цёмных месцах, – Беларусь Жыве.

This is an empty menu. Please make sure your menu has items.
This is an empty menu. Please make sure your menu has items.

Анастасія (Стася)
Міронцава

Анастасія Міронцава нарадзілася 15 студзеня 1996 г., мае пяць сясцёр. Да свайго затрымання была студэнткай-выдатніцай апошняга курса Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў. Прымала ўдзел у акцыях пратэсту ў жніўні 2020 г., падчас чаго ўпершыню была затрыманая і разам з іншымі пратэстоўцамі трапіла пад катаванні. Выйшла на волю 12 жніўня 2020 г.

Другі раз Анастасію Міронцаву затрымалі ў кастрычніку 2020 г. па крымінальнай справе. Анастасію асудзілі да 2 гадоў калоніі. З-за кратаў Стася дасылала сябрам свае малюнкі, частка з якіх выстаўлялася ў мастацкім цэнтры ў Гамбургу.

16 ЧЭРВЕНЯ 2022 Г. АНАСТАСІЯ МІРОНЦАВА ВЫЙШЛА НА ВОЛЮ, БО ЦАЛКАМ АДБЫЛА ПРЫЗНАЧАНЫ ЁЙ ТЭРМІН ЗНЯВОЛЕННЯ.

"Бурбалькаюць лужы пад ціхім дажджом..."

Бурбалькаюць лужы пад ціхім дажджом;
У люстэрцы шэрае нябёсаў палон.

"Кроплі бярозавых лісцяў..."

Кроплі бярозавых лісцяў
Сумна дрыжаць пад дажджом
Шэпчуць ціхонька на вуха: «Яшчэ крышачку…
Хутка дамоў».

У мове і ў вершах, у светлых людзях, што ў цёмных месцах, – Беларусь Жыве.