Святлана Купрэева нарадзілася 9 лютага 1962 г. у сям’і вядомага беларускага паэта і пісьменніка Міколы Купрэева. Жанчына сябруе з сям’ёй Віктара Бабарыкі. Падчас перадвыбарнай кампаніі Святлана каардынавала збор подпісаў у яго падтрымку ў адным з раёнаў Мінска.
Святлану Купрэеву арыштавалі 11 чэрвеня 2020 г., пазней была арыштаваная і маёмасць жанчыны. Следства выставіла абвінавачванні ва ўхіленні ад выплаты сумаў падаткаў. У зняволенні Святлана ўпершыню ў жыцці пачала пісаць вершы і ў 2021 годзе стала лаўрэаткай прэміі імя Францішка Аляхновіча.
Святлану Купрэеву трымалі ў СІЗА КДБ 16 месяцаў. 12 кастрычніка 2021 году ёй змянілі меру ўтрымання на падпіску аб невыездзе і вызвалілі.
ДЭТАЛІ ПРА СПРАВУ СВЯТЛАНЫ МОЖНА ПРАЧЫТАЦЬ НА ЯЕ АСАБІСТАЙ СТАРОНЦЫ НА САЙЦЕ ПРАВААБАРОНЧАГА ЦЭНТРА "ВЯСНА".
В тюремном дворике
под колючей проволокой,
мне уронила чайка
в ладони пёрышко.
А на цементной стене
лист подорожника
пророс из зёрнышка.
Вот так путь к Свету
жесток и труден.
Но он есть! Потому что мы — люди!
Хохочет чайка в ночи.
Летающая Маргарита.
Мне бы с ней покружить,
Да плотно решетка забита…
И сатанинский оскал
Сквозь колокольный звон.
Боже, спаси Беларусь!
За что ей всё испокон
Мрачных, лихих времен…
Несправедлив и жесток
Был к ней безжалостный рок.
Как, скажи, пережить
Всё это народ наш смог?
И 21 век — как азиатская весть…
Боже, спаси Беларусь!
Боже, скажи, Ты есть?
Когда сгустились сумерки богов,
Мир замер в ужасе и содрогнулся.
И, хоть трещат темницы от оков,
Не удержать вулкан, коль он проснулся.
И пусть пока забрезжил лишь рассвет,
Но с каждым днем всё ярче его след.
И прорастают сквозь асфальт цветы
С глазами самой чистой красоты…
Как удивительно проста
Была мелодия романса
Той жизни…
Не верь, что нету шанса.
Ведь, кроме смерти, есть всегда
Твой шанс не сдаться, не упасть,
А если падать, то подняться,
В цементном склепе танцевать,
Всем сердцем миру улыбаться!
У мове і ў вершах, у светлых людзях, што ў цёмных месцах, — Беларусь Жыве.
ВЕРШЫ З-ЗА КРАТАЎ — СУМЕСНЫ ПРАЕКТ “ВОЛЬНЫХ ПАШТОВАК” І НАРОДНАЙ АМБАСАДЫ БЕЛАРУСІ Ў БРАЗЫЛІІ
Святлана Купрэева нарадзілася 9 лютага 1962 г. у сям’і вядомага беларускага паэта і пісьменніка Міколы Купрэева. Жанчына сябрУЕ з сям’ёй Віктара Бабарыкі. Падчас перадвыбарнай кампаніі Святлана каардынавала збор подпісаў у яго падтрымку ў адным з раёнаў Мінска.
Святлану Купрэеву арыштавалі 11 чэрвеня 2020 г., пазней была арыштаваная і маёмасць жанчыны. Следства выставіла абвінавачванні ва ўхіленні ад выплаты сумаў падаткаў. У зняволенні Святлана ўпершыню ў жыцці пачала пісаць вершы і Ў 2021 годзе стала лаўрэаткай прэміі імя Францішка Аляхновіча.
Святлану Купрэеву трымалі ў СІЗА КДБ 16 месяцаў. 12 кастрычніка 2021 году ёй змянілі меру ўтрымання на падпіску аб невыездзе і вызвалілі.
ДЭТАЛІ ПРА СПРАВУ СВЯТЛАНЫ МОЖНА ПРАЧЫТАЦЬ НА ЯЕ АСАБІСТАЙ СТАРОНЦЫ НА САЙЦЕ ПЦ «ВЯСНА».
В тюремном дворике
под колючей проволокой,
мне уронила чайка
в ладони пёрышко.
А на цементной стене
лист подорожника
пророс из зёрнышка.
Вот так путь к Свету
жесток и труден.
Но он есть! Потому что мы — люди!
Хохочет чайка в ночи.
Летающая Маргарита.
Мне бы с ней покружить,
Да плотно решетка забита…
И сатанинский оскал
Сквозь колокольный звон.
Боже, спаси Беларусь!
За что ей всё испокон
Мрачных, лихих времен…
Несправедлив и жесток
Был к ней безжалостный рок.
Как, скажи, пережить
Всё это народ наш смог?
И 21 век — как азиатская весть…
Боже, спаси Беларусь!
Боже, скажи, Ты есть?
Когда сгустились сумерки богов,
Мир замер в ужасе и содрогнулся.
И, хоть трещат темницы от оков,
Не удержать вулкан, коль он проснулся.
И пусть пока забрезжил лишь рассвет,
Но с каждым днем всё ярче его след.
И прорастают сквозь асфальт цветы
С глазами самой чистой красоты…
Как удивительно проста
Была мелодия романса
Той жизни…
Не верь, что нету шанса.
Ведь, кроме смерти, есть всегда
Твой шанс не сдаться, не упасть,
А если падать, то подняться,
В цементном склепе танцевать,
Всем сердцем миру улыбаться!
У мове і ў вершах, у светлых людзях, што ў цёмных месцах, — Беларусь Жыве.
ВЕРШЫ З-ЗА КРАТАЎ — СУМЕСНЫ ПРАЕКТ “ВОЛЬНЫХ ПАШТОВАК” І НАРОДНАЙ АМБАСАДЫ БЕЛАРУСІ Ў БРАЗЫЛІІ